برو! برو و برو… من و ما را فراموش کن مگذار دستان خاکي زمين تو را محصور کنند پرواز کن بالا و بالاتر… تا آنجا که دستان خدا هم نتوانند تو را لمس کنند…» برو، بي هيچ تعلقي! ديگر رها شدي! و اين را بدان که ديگر بخاطرت نخواهم گريست ديگر به خاطرت حتي قطره اي اشک نمي ريزم چون ديگر آنقدر قوي شده ام که بي تو باشم برو و بدان که هرگز محتاج تو نيستم… هيچ وقت نبودم اگر هم بودم احتياجم تنها به اندازه يک لبخند، به اندازه لمس دستان تو بود! به اينها هم ديگر احتياجي ندارم برو! برو…

سلام.
ممنون که سر زديد.
و از لطفتون.
يا علي.

خوش حال ميشم به وبلاگ ما هم سري بزنيد

سلمان از گريوان

سلام
من آپم
خوشحال ميشم يه سر پيشم بياي
`*.¸.*´
¸.•´¸.•*¨) ¸.•*¨)
(¸.•´ (¸.•´ .•´ ¸¸.•¨¯`•
_____****__________****
___***____***____***__ ***
__***________****_______***
_***__________**_________***
_***_____________________***
_***______سلام آپيدم ______***
__***___________________***
___***______بدو بيا _____***
____***______________ ***
______***___________***
________***_______***
__________***___***
____________*****
_____________***
______________*
منتظرم
باي