سلام نرگس جان. متن يادداشت عشق كور را خواندم. نمي دانم از كجايي و در كدامين جاده ره مي سپاري؟!! فقط مي دانم كه همدرد من مسكيني. بسيار زيبا و با احساس نوشته بودي. اما اينكه از سپيدي دل به رنگ مرگ رسيده اي- هضمش برايم سخت است! باز هم بهت سر مي زنم.